Even een tussendoortje, ‘een biootje’van P.F. Thomése. Het stond op de website van ‘Hard gras’.Titel ‘Voetbalvriend’.(woensdag 19 september) Mijn eerste voetbalvriend kwam mij altijd ophalen. ‘Mevrouw, is Frans thuis?’Stond hij met de bal onder zijn arm op de stoep te wachten. Ook nu zie ik nog wel jongetjes met een bal door de buurt gaan,…
Weer Kouwenaar; weer uit ‘de perzik’, dit keer
Weer Kouwenaar; weer uit ‘de perzik’, dit keer bladzijde 29. Zitten in de lopen in de eten en drinken in de ochtenden middagen avonden in de vlug inlopende stilstand in de weggaan wegraken insneeuwen in de stilte in de stilte in de witte bestaande voorbijgaande voorbij gegaan zijnde onbestaanbare villa met uitzicht op de bevroren…
Nog steeds Kouwenaar; mijn hommage aan Kouwenaar
Nog steeds Kouwenaar; mijn hommage aan Kouwenaar schiet op. Mijn favoriete gedicht komt uit de bundel ‘ volledig volmaakte oneetbare perzik’ bladzijde 23.Ik kan hem niet genoeg lezen. niets meer te schrijven, alles van ijzer, alles staat stijf van de tijd alleen je weg loopt weg uit het einde, niets moet hier blijven over je…
Gerrit Kouwenaar; het gedicht ‘ wie is de echte?’
Gerrit Kouwenaar; het gedicht ‘ wie is de echte?’ uit de bundel ‘ het blindst van de vlek’ . Hij die op zijn kop in de wolken hangt? of is dat de ziener? hij die in het warkruid verward zit? of is dat de gastheer? hij die als een karwats de dame omrankt? of is…
Kouwenaar; uit ’totaal witte kamer’ het gedicht
Kouwenaar; uit ’totaal witte kamer’ het gedicht ’totaal witte kamer’. Al eerder geciteerd maar verdwenen. totaal witte kamer Laten we nog eenmaal de kamer wit maken nog eenmaal de totaal witte kamer, jij,ik dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal de kamer wit maken, nu, nooit meer later en dat wij dan bijna het…
Kouwenaar uit; ’totaal witte kamer’ het gedicht
Kouwenaar uit; ’totaal witte kamer’ het gedicht ‘poème, lancôme Het nalaten, het vergetene, de dingen die sprakeloos prijs geven, het inzichtige het voortvluchtige, het geblevene terwijl het gedicht zich besterft en herleest men zich doorziet door het glas van zijn geest geurt het volmaakte onterfd in zijn leegte nu moet men ontzinnen met mondenvol ogen…
Kouwenaar; uit ’totaal witte kamer’ het gedicht
Kouwenaar; uit ’totaal witte kamer’ het gedicht ’tussentijds’. tussentijds Het ontmonde oor van dit gedicht het hoort in elk woord dover, stilte die opsteekt onder de grond nergens een antwoord, onzegbare vragen, martelt nog steeds het haastige tijdstip, is het licht al bijziende, het vlees nog onsterfelijk-
Nog steeds niet gemaakt het weblog; nog steeds
Nog steeds niet gemaakt het weblog; nog steeds Kouwenaar. We doen het op deze manier. Uit ‘data/decors’ het gedicht ‘ decor in 3 bedrijven’ 1 1 Hetzelfde decor als gisteren als vorige week als altijd de bocht van een landweg die ergens naartoe gaat ergens vandaan komt links een heg van liguster rechts een heg…
Kouwenaar; ‘klein essay 1’ uit;’het gebruik van
Kouwenaar; ‘klein essay 1′ uit;’het gebruik van woorden’ Ik beproef het te schrijven nu opnieuw het lijf mij uitleverde de stofjas uittrok vlees vloeit met ruimte ineen het is ik beproef het te schrijven het woord smelt steen de hand versteent lucht ik houd van
Kouwenaar; uit ‘autopsie /anoniem’ het gedicht op
Kouwenaar; uit ‘autopsie /anoniem’ het gedicht op bladzijde 52. 4 De zee is moeilijk benoembaar maar laat zich gewillig beschrijven als een afwisselend gekleurde dansende lei daarin is het schip haast een dichter: de zeezieke koers blijkt kaarsrechte regel dankzij het raadsel des radars aldus het schip maakt de zee enigermate voorstelbaar waar het schip…