met ‘De grillige geschiedenis van de moderne mens’ van Ger Groot uit het boek ‘De geest uit de fles'(Hoe de moderne mens werd wie hij is). ‘Het filosofische verhaal dat dit boek vertelt,ligt ingebed in een veelheid van beelden en klanken die hun wijsgerige boodschap prijsgeven wanneer je er scherp genoeg naar kijkt. Filosofie is niet ‘van de wereld’,zoals we soms zeggen over mensen die niet alles meer helemaal op een rijtje hebben,maar juist ‘ván de wereld’,als een alles doortrekkend verhaal dat bij uitstek ‘mondain’ of ‘gemondialiseerd’ is. In de studiecellen van de universiteit of internationale vakpublicaties – hoe interessant die ook mogen zijn – voelt de filosofie zich maar benauwd wanneer haar nooit enige buitenlucht wordt gegund. Haar geschiedenis is bij uitstek ook een ‘zintuiglijke’ historie. Want filosofie gaat altijd over de wereld en de werkelijkheid. Ze heeft altijd een boodschap – aan haar eigen tijd,en over de tijd heen ook aan mensen uit heel andere perioden. Hoe technisch en abstract ze soms ook kan zijn,het is haar altijd om iets concreets te doen. Om iets wat mensen uit hun slaap houdt of ooit gehouden heeft. Iets wat de meest intieme levenservaring raakt,of juist de breedst mogelijke inrichting van de maatschappij en de staat waarin mensen moeten leven.'(bladzijde 12) Wordt vervolgd. Nu weer twee gedichten van b.zwaal uit de bundel ‘zeesnede’ gedichten 1984-2019. ‘niets luistert/niets hoort toe/vergeten is de zee///zorg voor jezelf/taai golfdier'(bladzijde 37) ‘stamelduin/moet jij de zee bezweren//roep demosthenes'(bladzijde 38) Dit zijn de gedichten. Wordt vervolgd. Nu weer verder met gedicht V van Lucebert uit de reeks ‘bühnescreens’ uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’. ‘ik ontwikkel nieuwe vormen/in het rekreatie-gebied///de fonteinen zwijgen/de duiven hebben hun melk afgeleverd/bij de zwakzinnige duitendief///ik ben de liefste ik ben doodgemoedereerd/bilstuk bodemloos/en ik ontwikkel nieuwe vormen/in het rekreatie-gebied'(bladzijde 516) Dit was het gedicht. Wordt vervolgd.