met de inleiding ‘De grillige geschiedenis van de

met de inleiding ‘De grillige geschiedenis van de moderne mens’. ‘Wat voor wezen is het zoogdier dat op twee achterpoten loopt,zich ervan bewust is dat hij denkt,materiële hulpmiddelen gebruikt en zijn omgeving naar zijn hand zet volgens denkbeelden die hij eerder ontwikkeld heeft? Wat moeten wij denken van het wezen dat biologisch omschreven wordt als ‘homo sapiens’? Dat is misschien de belangrijkste,of in ieder geval de eerste vraag die de filosofie zich stellen moet. Tenslotte begint elk denken bij zichzelf,of beter gezegd:bij het wezen dát denkt. Dat lijkt vanzelfsprekend – maar is het dat ook? In dit boek zullen we zien dat daar nogal wat vraagtekens bij te plaatsen zijn. En meer nog:dat dit geldt voor heel veel van de denkbeelden die wij over onszelf koesteren. Wij,mensen van vandaag,beschouwen onszelf als individuen,lang voordat we onszelf als lid van natuurlrlijke gemeenschappen zien. We zijn dragers van onvervreemdbare rechten en willen ons eigen levenslot bestemmen. We zijn rationele wezens,maar vinden onze authenticiteit misschien nog wel meer in onze emoties en ambities.'(bladzijde 11) Wordt vervolgd. Nu weer twee gedichten van b.zwaal uit de bundel ‘zeesnede’;gedichten 1984-2019. ‘grijs is in liefde voor streepje rood/borduurt het kleine lentebeginsel’ (bladzijde 29) ‘stil langs de bomen staat stil de wil/de weg is roerloos in het zand gevat/ik ben en de weg is/daar staat zij/zij ligt'(bladzijde 30) Dit zijn de gedichten. Wordt vervolgd. Nu weer verder met gedicht III uit de reeks;’bühnescreens’ van Lucebert uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’. ‘(het is van wezenlijk belang dat elke wereldburger leert duidelijk onderscheid te maken tussen die funkties die op natuurlijke wijze een persoon of personen nuttig en betrouwbaar werkzaam doen zijn onder verschillende geïndustrialiseerde of niet geïndustrialiseerde omstandigheden. ‘spreek niet tegen de wagenbestuurder’ is een even ptaktiese en duidelijke uitspraak als ‘spreek tegen de conducteur’.)'(bladzijde 514) Dit was het gedicht. Wordt vervolgd.