Even een tussendoortje, ‘een biootje’van P.F. Thomése. Het stond op de website van ‘Hard gras’.Titel ‘Voetbalvriend’.(woensdag 19 september) Mijn eerste voetbalvriend kwam mij altijd ophalen. ‘Mevrouw, is Frans thuis?’Stond hij met de bal onder zijn arm op de stoep te wachten. Ook nu zie ik nog wel jongetjes met een bal door de buurt gaan, aanbellen en hopen dat er gevoetbald kan gaan worden. Mijn enige voetbalvriend die nog steeds aanbelt, is Willem, gepensioneerde middenmid, die elke dinsdag langskomt om het voetbal met me door te nemen. De leren bal van mijn zoontjes ligt in de vestibule klaar, maar daar beginnen we niet meer aan. Vroeger is heilig, daar moet je niet meer aankomen. Ik loop naar de keuken om koffie te zetten, en daar begint het meteen, staande voor het aanrecht. Ajax en Oranje. Andere elftallen interesseren ons niet, tenzij ze verloren hebben. Snap jij waarom ze X. niet opstellen? En wat is er met Y. de laatste tijd? Het grappige is , moeten Willem en ik constateren, dat Frank de Boer en Louis van Gaal steeds beter naar ons gaan luisteren. Prima werk. We zouden het zelf niet beter doen. Als we naar buiten lopen om nog even vooruit te blikken naar komende zaterdag of zondag, raken we de bal niet aan. We willen het namelijk wel serieus houden.