Nog steeds Kouwenaar; mijn hommage aan Kouwenaar

Nog steeds Kouwenaar; mijn hommage aan Kouwenaar schiet op. Mijn favoriete gedicht komt uit de bundel ‘ volledig volmaakte oneetbare perzik’ bladzijde 23.Ik kan hem niet genoeg lezen. niets meer te schrijven, alles van ijzer, alles staat stijf van de tijd alleen je weg loopt weg uit het einde, niets moet hier blijven over je landschap hetzelfde landschap, hand verpakt in zijn handschoen, overal gaten waar het gedicht was